BİR YER BULALIM!

     İkinci dönemin ilk gününden hemen haber vermek istedim. En son buraya geldiğimde üç hafta sonraya randevu alacağımı bilmiyordum. Neler oldu bakalım ? 

    Öncelikle arabamı aldım. Bana hayırlı olsun. :)Aldıran Rabbim bereketini ve cesaretini de verir inşallah. Tabii ki sadece bunlarla yola çıkmadık. Tatilde Çarşamba'nın tümseklerini, çukurlarını, çıkmaz sokaklarını dolaştık. Tek olduğumu düşünmeniz üzer. Eeee kardeşim, babam, annem umredeydi de kim çalıştırdı? Abiler ve kardeşler yani öyle gördüklerimiz... "Bir çocuğu bir köy büyütür." atasözünü seviyorum. Benim çocuk büyütecek yaşlarımda içimdeki çocuğa mahallece tur attırdık.  Kendi çocuğuma tur attırmam için akıllar, nazarlar, kilit mi açtırsamlar, dualar, vahlar, tühleri, yüksünleri,  isteyeni mi yok acabaları, unutamadığı mı varları, sosyal medyaya ısınmalarını aştım. Şimdi amaaaanlar, rahatsınlar ve bir anda oluyor kuzumlar evresindeyim. İnsan çok yumruktan sonra devrilmiyor, hamur gibi yumuşayıp bir güzel açılıyor.  Bizim şeffaflık oradan. Hamur gibi demişken bizimkilerin umre dönüşü için bir sürü börek, kurabiye, tatlı açtık. Allah kabul etsin'e giderseniz afiyet olsun, hepsi sizeydi. :)

    Hayat tatilde yorulanlar ve uyuyanlar diye aileleri ayırır. Ve siz de bir grubun üyesi olursunuz. Bize yorulanların hikâyesinde yer vardı, ayakta çay doldurduk. Bir de tatilde göbeğim düşünce günlerce kıvrandım. Şimdi bilmeyenler için alternatif tıbba girerek anlatayım. Bir yük kaldırınca, bir yerden zıplayınca ya da çok korkunca göbeğinin merkezi değişiyor. Babaannem böyle diyor ama doktorlara anlatsan sana köy dizisi gibi bakıyor. O yüzden Canan Karatay ne demiş, onu söyleyeyim: Karın kası yırtılması. Yatarken çok düşündüm ve bir kanıya ve dileğe karar verdim. Keşke gönlümüz de kaldıramayacağı yüklerde merkezini değiştirip kısa kısa isyanlarda bulunsa. Anlasak ki taşıyamıyor bu meseleleri. Ama kalp ne yapıyor? Atıyor, atıyor içine ve bir gün bir anda bir kriz geçiriyor, atmıyor. Biraz göbekten örnek al. Hele de benimkine sesleniyorum. Niye mi? Sevdiğim sınıfı benden aldılar. Üzüldüm. Öğretmen arkadaşım, "Bu kadar duygusal bakma, profesyonel ol biraz." demese kendime gelmeyecektim. Cümle çok basit ama bir aydınlandım, rahatladım. O yüzden insanı kendine getiren eleştirileri seviyorum. Mesela artık çocukların gelmeyişine gönül koyan analar evresinden, yeter ki canları sağ olsun diyen babalar evresine geçiyorum. Yavaş oluyor ama olsun, Allah kaplumbağaları da yaratmış sonuçta. 

   Bizimkilerin umreye de kaplumbağa hızında gittiği bir mevzuyu buraya hemen sıkıştırıyorum. Yıllar sonra okumak için. Havaalanına bırakıp geldik ama uçakta boş valizin bomba ihtimaline karşı seferlerin iptal olmasıyla çay tepsisine yedi bardak koydum. Allah affetsin ama bir güldüm. Tıpkı Alper Gezeravcı gibi ertelemeli bir uçuş. Ay ne alaka, ne alaka diye yorumlar gelirdi yoruma açık olsaydı. Çok alaka. Şöyle mesela gidişleri ertelemeli, dönüş tarihleri bile aynı:) Babam, annem, kardeşim de bir yer buldular dünyadan uzak. Alper de... İki grup da başka bir hayat olduğuna dair inançlarla gittiler. Alper Gezeravcı yeğenine yıldız getirecek, bizimkiler de yıldızdan kolyeler. Bizimkiler muhtemelen hep aynı duaları dediler, Alperler de aynı formülleri. Herkes kendi dünyasını, insanlığını kurtardı. Bize de nasip etsin diyelim. Uzaya gider miyiz bilmiyorum ama dünyadan uzak bir yerlere, belki bir gün... O vakte kadar güzel günlerin geldiğine ya da artacağına dair bir inançla doluyum, buraya yazayım. Yazı bu kadar güçlü olmasa bulunmazdı, kanayım.